4.2องค์ประกอบของความขัดเเย้ง
องค์ประกอบหลักของความขัดแย้ง4องค์ประกอบ ได้แก่ อารมณ์เชิงลบ (Negative Emotionality)ความสำคัญ (Importance) การยอมรับได้ (Acceptability)และ ศักยภาพในการแก้ไข(Resolution Potential
1.)อารมณ์ เชิงลบ (Negative Emotionality)
อารมณ์เชิงลบเป็นองค์ประกอบของอารมณ์ที่บ่งชี้ถึงระดับของอารมณ์เชิงลบที่แสดงและรู้สึกระหว่างมีความขัดแย้ง อารมณ์เหล่านี้ได้แก่ ความรู้สึกรำคาญ ความไม่สบายใจ ความอึดอัดคับข้องใจ ความตึงเครียด ความขุ่นเคืองใจ การดูถูกเหยียดหยาม ความโกรธ ความเกลียด ความชิงชัง ความเคียดแค้น และความพยาบาท รวมทั้งความรู้สึกผิด ความเศร้าหมอง ความยินดี เป็นต้น สำหรับพฤติกรรมของอารมณ์ที่แสดงออกมาโดยกลุ่มที่อยู่ระหว่าง ความขัดแย้ง ได้แก่ การตะโกนเเผดเสียง การร้องไห้ การปิดกระเเทกประตูเสียงดังเเละในบางกรณีก้มีการทำร้ายร่างกายเกิดขึ้น
อารมณ์เชิงลบเหล่านี้ปรากฎอยูในความขัดเเย้งทุกประเภท เเต่อาจจะมีระดับที่เเตกต่างกัน การปรากฎตัวของอารมณ์เชิงลบจะมีความเด่นชัดในความขัดแย้งด้านความสัมพันธ์
สิ่งที่น่าสนใจ คือ ในบางกรณีระหว่างความขัดแย้งด้านงานและกระบวนการ ระดับอารมณ์เชิงลบแสดงออกมาโดยปราศจากความเป็นปรปักษ์ระหว่างบุคคล เช่น ผู้จัดการอาจจะโกรธเพราะว่าความคิดหรือข้อเสนอของเขาไม่ได้รับการเลือกไปดำเนินการ เเละเขาอาจรู้สึกอึดอัดเเละผิดหวัง อารมณ์เหล่านี้ไม่จำเป็นว่าต้องมีเป้าหมายไปที่บุคคลอื่นภายในกลุ่มงาน เเต่อาจมุ่งไปที่กระบวนการคัดเลือกหรืองานที่เกี่ยวข้อง
2.ความสำคัญ (Importance)
เงื่อนไขที่ทำนายผลปฏิบัติงานของกลุ่มระหว่างความขัดแย้งอีกประการ คือ ขนาดหรือขอบเขตของความขัดแย้งและระยะเวลาการดำรงอยู่ของความขัดแย้ง ซึ่งเรียกโดยรวมว่า "ความสำคัญต่อกลุ่ม" โดยทั่วไปสมาชิกในกลุ่มจะประเมินความขัดแย้งเกี่ยวข้องกับประเด็นสำคัญของกลุ่มหรือไม่ เมื่อความขัดแย้งเกิดขึ้นสมาชิกกลุ่มมีเเนวโน้มจำแนกว่าเรื่องที่ขัดแย้งเป็น "เรื่องใหญ่" หรือ"เรื่องเล็ก" ซึ่งขึ้นอยู่กับว่าการคาดการณ์ผลที่สืบเนื่องหรือกระทบของเรื่องที่ขัดแย้งมีความรุนเเรงมากน้อยเพียงใด
3.การยอมรับได้ (Acceptability)
องค์ประกอบการยอมรับได้เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับบรรทัดฐาน (Norms) ต่อความขัดแย้งของกลุ่มและการสื่อสารบรรทัดฐานของกลุ่มคือมาตรฐานที่ชี้นำพฤติกรรมของกลุ่ม เมื่อมีบรรทัดฐานเกี่ยวกับการยอมรัวความขัดแย้งได้ของกลุ่มก็เป็นเรื่องปกติเเละสมาชิกยอมรับในการพูดเกี่ยวกับความขัดเเย้งภายในกลุ่มสมาชิก กลุ่มจะมีความเต็มใจในการอภิปรายปัญหาเเละเเสดงความรู้สึกขัดแย้งอย่างเปิดเผย
4.ศักยภาพในการแก้ไข(Resolution Potential)
ศักยภาพในการแก้ไขเป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงเเนวโน้มว่าการแก้ไขความขัดเเย้งมีความเป็นไปได้มากน้อยเพียงใด ความขัดแย้งบางอย่างจะได้รับพิจารณาจากสมาชิกในองค์การว่าเป็นความขัดเเย้งที่สามารถเเก้ไขได้ง่ายกว่าความขัดเเย้งอื่นๆ ความขัดเเย้งด้านกระบวนการสามารถสามารถเเก้ไขได้โดยง่าย โดยการศึกษาคู่มือ หรือ ปรึกษาหัวหน้างาน เเละเป็นความขัดเเย้งที่สมาชิกรับรู้ว่ามีศักยภาพในการเเก้ไข
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น